Priča o Slobodanovim misijama, zatvorskoj kazni, životu u izgnanstvu u Amsterdamu, memoarima i borbi za preživljavanje, kao i poslednjim danima provedenim u izolaciji
Devedesetih godina Beograd je bio grad u kojem su harali opasni momci – kriminalci čije su reputacije izazivale strah u svakom kutku grada. Njihova neustrašivost bila je zapanjujuća, spremni su bili da ubijaju bez milosti, da se tuču na ulicama, a njihove metode često su bile surove i nemilosrdne. O tim vremenima i danas kruže legende, priče o smrtnim slučajevima koji ostaju misterija, o ljudima koji su žrtvovali sve i umrli u najgorim mukama.
U tom kontekstu pojavljuju se ličnosti koje su delovale na granici podzemlja i tajnih službi – ljudi čiji su životi bili složeni, opasni i intrigantni. Jedan od najpoznatijih takvih likova bio je Slobodan Mitrić, poznatiji pod nadimkom „Karate Bob“.
Karate Bob, život tajnog agenta i begunca
Slobodan Mitrić bio je bivši tajni agent i Titov špijun, čovek čiji život podseća na filmski scenario. Rođen u Jugoslaviji, pobegao je 1973. godine u Amsterdam, odbijajući da izvrši ubistvo po nalogu svoje zemlje. Upravo zbog svoje nepopustljivosti i principijelnosti, Mitrić je bio meta i država i kriminalnog podzemlja, što ga je primoralo na život u izgnanstvu.
U Amsterdamu je već za Božić 1973. godine ubio trojicu Srba, što mu je donelo zatvorsku kaznu od 13 godina. Iako je policija tvrdila da se radi o obračunu podzemlja, Mitrić je uporno isticao da je reč o profesionalnom zadatku tajnog agenta. Njegov nadimak „Karate Bob“ odavao je veštine borilačkih veština koje je savladao, ali i strahopoštovanje koje je izazivao među ljudima.
Nakon odslužene kazne, Slobodan Mitrić se nije vratio u Jugoslaviju, procenjujući da bi to moglo biti fatalno po njegov život. Holandija ga je proglasila „nepoželjnim strancem“, ali on je, uprkos teškim životnim uslovima i gotovo bez prava, uspeo da preživi 43 godine u Amsterdamu.
Džejms Bond iz Jugoslavije
Za vreme izdržavanja zatvorske kazne, Mitrić je napisao memoare koji su objavljeni u Holandiji pod naslovom Titov tajni agent (Geheim agent van Tito). U njima detaljno opisuje svoje iskustvo u jugoslovenskoj tajnoj službi, tvrdeći da je likvidirao mete u zemljama Istočnog bloka, Francuskoj, Švedskoj i Belgiji. Kroz knjige i drame, među kojima je i Boj na Kosovu, Mitrić je predstavljen kao jugoslovenski Džejms Bond – neustrašiv, sposoban i šarmantan, osoba pred kojom žene nisu ostajale ravnodušne.
Mitrić je kategorično tvrdio da nije ubijao bez razloga:
„Nisam ubio nikoga. Samo sam likvidirao neprijatelje države i kriminalce.“
Njegove knjige i dramatični publicistički radovi postali su jedini način da preživi u Holandiji, budući da nije imao pravo na socijalna primanja, smeštaj niti zdravstvenu zaštitu, posebno nakon smrti svoje partnerke 2006. godine.
Završetak života i poslednji dani
Tokom rata u bivšoj Jugoslaviji, 1992. godine, Mitrić je bio na ivici da se priključi srpskim paravojnim snagama, ali je odbio da se vrati u zemlju zbog straha za sopstveni život. U Amsterdamu je štampao letke pozivajući na osvetu protiv neprijatelja Srbije, ostajući politički aktivan i veran svojim idealima.
Godine 2012. holandski ministar Gerd Leers odlučio je da ga deportuje u Srbiju, ali Mitrić je tada već bio ozbiljno bolestan. Poslednje dane života proveo je na tavanu napuštene škole u istočnom delu Amsterdama, pronađen u teškom stanju i prebačen u bolnicu, gde je ubrzo preminuo u novembru 2016. godine.
Njegov život bio je ispunjen nasiljem, opasnostima, tajnim misijama, ali i neprekidnom borbom za preživljavanje i lični integritet. Slobodan Mitrić ostaje legenda, simbol vremena kada su Beogradom harali opasni momci, a svet tajnih službi i podzemlja bio mnogo bliži nego što se činilo običnim ljudima.
Stil/ Express.24sata.hr